ਹਰਿ

ਕੈ

ਕੇ

ਹੈ

ਕੋ

ਕੀ

ਤੇ

ਨਾਨਕ

ਕਰਿ

ਮੈ

ਸੋ

ਤਾ

ਗੁਰ

ਨਾਮੁ

ਹੀ

ਸਭ

ਸੁ

ਮਨ

ਨਾਮ

ਤਿਹ

ਮਹਲਾ

ਹੋਇ

ਜੋ

ਗੁਰਮੁਖਿ

ਕਾ

ਕਉ

ਇਹ

ਰਾਮ

ਏਕ

ਜਾ

ਜਾਇ

ਤਬ

ਤਿਨ

ਬਿਨੁ

ਸਦਾ

ਪ੍ਰਭ

ਲੈ

ਦੋਹਰਾ

ਸਤਿਗੁਰ

ਆਪੇ

ਇਕ

ਮਨਿ

ਮਨੁ

ਚੌਪਈ

ਮਹਿ

ਜਨ

ਕਿ

ਨਹੀ

ਜੀਉ

ਜਬ

ਭਏ

ਅਤਿ

ਸ੍ਰੀ

ਆਪਿ

ਭਾਤਿ

ਸਬਦ

ਹੋ

ਹਮ

ਕਹਿ

ਸਚੁ

ਪਉੜੀ

ਕੌ

ਪਾਇਆ

ਗੁਣ

ਤੁਮ

ਬਹੁ

ਭਯੋ

ਨ੍ਰਿਪ

ਤੂ

ਮਹਾ

ਕਰੇ

ਸੌ

ਸੰਗਿ

ਆਦਿ

ਤਿਸੁ

ਭਈ

ਰਾਜ

ਰੂਪ

ਚਰਿਤ੍ਰ

ਮਿਲਿ

ਜਿਹ

ਸੁਖ

ਜਿਉ

ਸ︀ਯਾਮ

ਕਰੈ

ਸਭੁ

ਸਬਦਿ

ਸਤੁ

ਸੁਖੁ

ਸਕਲ

ਪ੍ਰਭੁ

ਗੁਰੁ

ਚਿਤ

ਹਉ

ਸੋਈ

ਸਰਬ

ਮਃ

ਕਹੈ

ਪਤਿ

ਨਾਹੀ

ਮਾਇਆ

ਤਨ

ਸੇ

ਮੇਰੇ

ਕਰ

ਰਾਜਾ

ਕਹ

ਕਹੁ

ਤਹ

ਪਾਇ

ਆਇ

ਜੇ

ਬਿਧਿ

ਜੈਸੇ

ਸੁਨਿ

ਪਰ

ਸਤਿਗੁਰੁ

ਕਹੂੰ

ਪੈ

ਆਵੈ

ਜਿਨਿ

ਤੁਪਕ

ਭੂਪ

ਭਗਤਿ

ਪ੍ਰਸਾਦਿ

ਤਾਹਿ

ਕਹਾ

ਜਿਨ

ਅਰਿ

ਜਿਸੁ

ਸਿਉ

ਸੰਗ

ਕੋਈ

ਘਰਿ

ਆਪੁ

ਬਹੁਰਿ

ਹ੍ਵੈ

ਸਿੰਘ

ਵਿਚਿ

ਅੰਤਿ

ਤ੍ਰਿਯ

ਨਹਿ

ਸਭਿ

ਬੀਰ

ਧਨੁ

ਪਦ

ਸੰਤ

ਗਈ

ਕਹਿਯੋ

ਜਗ

ਅਧਿਕ

ਕਿਰਪਾ

ਰਹੈ

ਕੋਇ

ਗਏ

ਅੰਤਰਿ

ਮੁਖ

ਮਾਰਿ

ਤਹਾ

ਬਾਤ

ਹਉਮੈ

ਜਨੁ

ਹੋਤ

ਦੇਵ

ਪਾਈ

ਸਬਦੁ

ਨਾਮਿ

ਰਸ

ਪੂਰਨ

ਯੌ

ਬਾਨ

ਲਖ

ਪਾਈਐ

ਸਗਲ

ਕਰਮ

ਮੋ

ਪਾਏ

ਹੇ

ਬਚਨ

ਛੰਦ

ਗਯੋ

ਫਿਰਿ

ਇਤਿ

ਕਿਆ

ਰੇ

ਅਬ

ਦੁਖ

ਭੇਦ

ਮੇਰਾ

ਸਵੈਯਾ

ਨਾ

ਹੈਂ

ਕਾਲ

ਲਿਵ

ਅਰੁ

ਜੀਅ

ਰਾਨੀ

ਕਛੁ

ਮੋਹਿ

ਦੁਖੁ

ਆਸਾ

ਕੋਪ

ਭਾਈ

ਇਹੁ

ਕਿਛੁ

ਰਨ

ਪਾਵੈ

ਤੂੰ

ਕਰੀ

ਗੁਰਿ

ਕਰਤ

ਨਿਤ

ਆਯੋ

ਘਰ

ਮਿਲੈ

ਕਾਮ

ਜੀ

ਤ੍ਰਿਯਾ

ਗ੍ਰਿਹ

ਸੁਤ

ਚਰਨ

ਜਾਈ

ਤਉ

ਪ੍ਰੀਤਿ

ਧਨ

ਆਏ

ਨੋ

ਜੋਤਿ

ਗਹਿ

ਜਨਮ

ਸਭੈ

ਪੁਨਿ

ਭਾਵੈ

ਕੋਊ

ਕਬਿ

ਨਾਰਿ

ਜਲ

ਦੇ

ਨਾਨਕੁ

ਦੈ

ਯਾ

ਸੁਆਮੀ

ਭੋਗ

ਹੋਈ

ਬਰ

ਬਿਖੈ

ਜੂ

ਧਰਮ

ਤਨੁ

ਜਾਤ

ਹੋਵੈ

ਕਿਉ

ਅੰਮ੍ਰਿਤ

ਕੋਟਿ

ਸੇਵਾ

ਮਤਿ

ਰਸੁ

ਸਾਧ

ਪੁਰਖ

ਗਤਿ

ਕਬੀਰ

ਦਿਨ

ਜਮ

ਸੋਇ

ਜੁਧ

ਰਾ

ਤੇਰਾ

ਸਚਾ

ਮਾਹਿ

ਦੇਖਿ

ਤਜਿ

ਧਾਮ

ਤੇਰੀ

ਸਤਿ

ਨਰ

ਆਈ

ਗੁਰੂ

ਆਨਿ

ਸਮਾਪਤਮ

ਸਦ

ਆਇਆ

ਦੀਨ

ਲਖਿ

ਕਛੂ

ਸਹਜਿ

ਰਹੀ

ਨਾਉ

ਘਟਿ

ਐਸੇ

ਬਲਿ

ਅੰਦਰਿ

ਸੁਭਮ

ਰਹੇ

ਸਤ੍ਰੁ

ਜਹ

ਕਰਤਾ

ਦੇਸ

ਲਾਇ

ਅਨੇਕ

ਮੰਤ੍ਰੀ

ਤੈ

ਰੰਗ

ਕਹੀ

ਪਰੇ

ਬ੍ਰਹਮ

ਜਪਿ

ਕ੍ਰਿਪਾ

ਜੁ

ਭਾਇ

ਅਉਰ

ਗੁਨ

ਪਾਯੋ

ਰਾਇ

ਤਿਸ

ਸੈਨ

ਸਰ

ਤੁਧੁ

ਗੁਰਮਤਿ

ਕਥਾ

ਪ੍ਰੇਮ

ਦਯੋ

ਹੁਇ

ਏਕੁ

ਬੀਚ

ਜਨਮੁ

ਪਰਮ

ਮੁਹਿ

ਜਿਸ

ਬੇਦ

ਬਾਣੀ

ਦੋਊ

ਨਾਥ

ਲੋਕ

ਗਿਆਨ

ਅੜਿਲ

ਭੈ

ਬਾਚ

ਮਨੋ

ਕਰਹਿ

ਰੰਗਿ

ਅਜ਼

ਹਾਥ

ਸਾਥ

ਲਯੋ

ਪੁਰਖੁ

ਸੰਬਾਦੇ

ਸੂਰ

ਆਨ

ਅਫਜੂੰ

ਸੁਣਿ

ਪਖ︀ਯਾਨੇ

ਜਾਣੈ

ਚਤੁਰ

ਚਰਿਤ੍ਰੇ

ਰਿਪੁ

ਸੁੰਦਰ

ਲਏ

ਕੀਆ

ਪ੍ਰਾਨ

ਆਵਤ

ਸੁਰਤਿ

ਇਨ

ਹਰ

ਤੇਰੇ

ਅਨਿਕ

ਮਾਰੇ

ਜਹਾ

ਜਾਹਿ

ਪਾਪ

ਅੰਗ

ਸਸਤ੍ਰ

ਅਪਾਰ

ਮੇਰੀ

ਇਕੁ

ਕਾਨ੍ਰਹ

ਗਉੜੀ

ਸਚਿ

ਤਬੈ

ਅਨਦਿਨੁ

ਹੂੰ

ਮੁਖਿ

ਜਿਤੁ

ਸਹਜ

ਦੇਇ

ਬਾਰ

ਗੋਬਿੰਦ

ਉਠਿ

ਸਾਧਸੰਗਤਿ

ਨਾਹਿ

ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ

ਏਕੋ

ਪੂਰਾ

ਸਿਰ

ਰਹਿਆ

ਕਮਲ

ਜਉ

ਦਈ

ਭਟ

ਅਵਰੁ

ਸਿਵ

ਜਾਨ

ਲੇਹੁ

ਪਿਆਰੇ

ਪੂਰੇ

ਸਾਧੂ

ਵਸੈ

ਮਰਿ

ਚਲੇ

ਵਡਿਆਈ

ਫਲ

ਭੂਮਿ

ਸਬੈ

ਦਾਸ

ਬਨ

ਮੁਕਤਿ

ਦਰ

ਜਸੁ

ਸਬ

ਸਮ

ਅਪਨੇ

ਭੀ

ਨਿਰਮਲ

ਸਿਰਿ

ਜੋਗ

ਭਗਤ

ਦੀਜੈ

ਦੇਹ

ਨ੍ਰਿਪਤਿ

ਸੋਊ

ਸਾਚਾ

ਸੁਤਾ

ਜਿ

ਫਲੁ

ਚਿਤਿ

ਭਰੇ

ਪਾਸਿ

ਘਟ

ਕਰੋ

ਤਨਿ

ਤਵਨ

ਮਾਨ

ਪਰੀ

ਨੈਨ

ਕੀਜੈ

ਹਿਰਦੈ

ਜਗੁ

ਸਲੋਕ

ਸਖੀ

ਮਰੈ

ਦੂਜਾ

ਮਾਤ

ਦਾਤਾ

ਆਪ

ਨਦਰਿ

ਧਿਆਨ

ਨਿਧਿ

ਦੈਤ

ਨਮੋ

ਬਨਾਇ

ਭਉ

ਚਾਰਿ

ਮੋਹ

ਕੀਨੋ

ਲਈ

ਸਚੇ

ਪਿਤਾ

ਲਾਗੈ

ਭਾਉ

ਧਰਿ

ਧਾਰਿ

ਬਿਨਾ

ਕਾਜ

ਭੀਤਰ

ਜੈ

ਦਾਨ

ਅਗਮ

ਖਾਇ

ਸਾਹ

ਛਬਿ

ਨਿਜ

ਚਰਣ

ਕਰਹੁ

ਪੁਰ

ਆਸ

ਮਨਮੁਖ

ਭਇਆ

ਮੀਤ

ਕੀਏ

ਸੁਰ

ਮਾਰ

ਸਮਾਇ

ਨਹ

ਲਗੇ

ਚਰ

ਮਿਲੇ

ਅਉ

ਪ੍ਰਭਾ

ਦਇਆਲ

ਦਲ

ਕਹੋ

ਜਗਤ

ਜਾਨੈ

ਤੀਰ

ਹੌ

ਨਾਲਿ

ਰਿਦੈ

ਤੈਸੇ

ਪੰਚ

ਰਾਵ

ਨਾਰੀ

ਅਗਨਿ

ਰੰਗੁ

ਅੰਤ

ਕਵਨ

ਰਹਿਯੋ

ਸੀਸ

ਦੇਹੁ

ਐਸੀ

ਪੂਰੈ

ਸਲੋਕੁ

ਗਾਵੈ

ਸਾਧਸੰਗਿ

ਚਿਤੁ

ਅਪੁਨੇ

ਸੇਵ

ਜਾਨਿ

ਮੰਤ੍ਰ

ਦਾ

ਬਿਖੁ

ਆਗੈ

ਦਰਗਹ

ਨਾਵੈ

ਜਬੈ

ਫੁਨਿ

ਪ੍ਰਭਿ

ਦੂਜੈ

ਨਾਇਕ

ਕਾਹੂ

ਵਿਣੁ

ਮੁਨਿ

ਦਰਿ

ਦਾਨੁ

ਸੰਗਤਿ

ਮੇਲਿ

ਸਰਣਿ

ਗਿਆਨੁ

ਧਿਆਇ

ਸਿਖ

ਨਿਜੁ

ਸੁਨਤ

ਜੋਗੀ

ਤੋ

ਰਾਮੁ

ਹੁਕਮੁ

ਕਿਤੇ

ਹੱਕ

ਲਾਗੀ

ਡਾਰਿ

ਠਾਕੁਰ

ਹਿਤ

ਨਾਦ

ਮੂਰਖ

ਨਿਧਾਨ

ਬੂਝੈ

ਬ੍ਰਿਜ

ਇੰਦ੍ਰ

ਸਹਜੇ

ਪਾਰਿ

ਸੋਭਾ

ਰਸਨਾ

ਚਾਰ

ਤਿਨਿ

ਆਪਨ

ਬਿਚਾਰ

ਚਲਿ

ਮੋਹੁ

ਪਾਨ

ਧੁਨਿ

ਕਰਿਯੋ

ਸਚੈ

ਬਾਜ

ਬਲ

ਨਿਰਖਿ

ਪੁਤ੍ਰ

ਕਾਟਿ

ਸੁਧਿ

ਬਾਲ

ਊਪਰਿ

ਚਲੈ

ਮਿਤ੍ਰ

ਦਇਆ

ਉਰ

ਇਕਿ

ਮਤੀ

ਦ੍ਰਿਸਟਿ

ਔਰ

ਦਸ

ਰਤੇ

ਧਾਇ

ਰਵਿ

ਸਤਿਗੁਰਿ

ਤੁਹਿ

ਉਪਮਾ

ਲਾਏ

ਸਿਮਰਿ

ਕੁਅਰਿ

ਗਇਆ

ਹੋਆ

ਦਿਨੁ

ਬੋਲਿ

ਸਾਚੇ

ਸਾਚੁ

ਬੈਨ

ਘਰੁ

ਪੂਤ

ਪਹਿ

ਰੁਦ੍ਰ

ਧਰੇ

ਭਲੀ

ਬਲੀ

ਰਾਗੁ

ਓਹੁ

ਬਖਾਨ

ਪਰੈ

ਅੰਤੁ

ਕਾਰ

ਕਲਾ

ਲਾਜ

ਕੇਲ

ਧਿਆਇਆ

ਬੁਧਿ

ਮਿਲਿਆ

ਸਰਨਿ

ਦੀਨੋ

ਸੇਵਕ

ਧਾਰ

ਹੁਤੋ

ਤਿਉ

ਪ੍ਰੀਤਮ

ਲਾਲ

ਲਿਖਿਆ

ਦੂਖ

ਦਰਸਨੁ

ਬਾਹਰਿ

ਦੁਇ

ਨਿਰਮਲੁ

ਬਚਿਤ੍ਰ

ਰਹਤ

ਕਈ

ਸਾਹੁ

ਕਿਯੋ

ਪਰਸਾਦੀ

ਗੁਰਸਿਖ

ਕਹਤ

ਵਾ

ਜਾਰ

ਕੈਸੇ

ਲੀਜੈ

ਸਾਹਿਬੁ

ਛਲ

ਧਰ

ਧਾਰੀ

ਓਰ

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ

ਪ੍ਰਥਮ

ਮਾਝ

ਖੰਡ

ਇਹੈ

ਅਥ

ਦਏ

ਮ੍ਰਿਗ

ਰਾਤੀ

ਗਿਰੇ

ਲੋਗ

ਬੁਲਾਇ

ਲਾਈ

ਕ੍ਰੋਧ

ਘਾਇ

ਲੀਜਹੁ

ਅਮਿਤ

ਪਗ

ਸਿਧ

ਰਣ

ਸਚੀ

ਤੀਰਥ

ਧੰਨੁ

ਕੇਤੇ

ਬਡੇ

ਛੋਡਿ

ਭਾਰੀ

ਐਸਾ

ਜ਼ਿ

ਤਤੁ

ਚਲੀ

ਬਡੋ

ਦੇਤ

ਕੀਮਤਿ

ਲਗੈ

ਜੌ

ਰਤਿ

ਦਰਸਨ

ਦੂਰਿ

ਭਾਗ

ਫਿਰੈ

ਸਤ

ਪ੍ਰਿਥਮ

ਤਾਂ

ਪਾਣੀ

ਆਨੰਦ

ਸਾ

ਦੁਹੂੰ

ਜਨਾ

ਠਉਰ

ਕੀਯੋ

ਪਿਆਰਾ

ਮੂਰਤਿ

ਲਾਗੇ

ਰਥ

ਏਕੈ

ਜਾਵੈ

ਸੀ

ਸਹਿਤ

ਨਾਮਾ

ਬਿਲਾਵਲੁ

ਦੁਰਮਤਿ

ਸੰਤਨ

ਧੁਰਿ

ਭੂਪਤਿ

ਮਸਤਕਿ

ਸਾਗਰ

ਪਿਰੁ

ਮਾਰੂ

ਐਸੋ

ਗਾਇ

ਤ੍ਰਿਸਨਾ

ਛਾਡਿ

ਜੀਤਿ

ਨਿਧਾਨੁ

ਭਰਮੁ

ਤੇਜ

ਮਧਿ

ਬਹੁਤੁ

ਨਾਇ

ਅਪਾਰਾ

ਚੀਨ

ਸੁਨ

ਲਗਿ

ਅਸਿ

ਜੰਤ

ਤੇਰੈ

ਉਪਾਇ

ਕਮਾਵੈ

ਮੇਰੈ

ਵਡਭਾਗੀ

ਅਨੰਤ

ਰੋਗ

ਭਰਮਿ

ਕਰਨ

ਭਇਓ

ਰਹਿਓ

ਗਜ

ਜੁਗ

ਆਪਣਾ

ਅਸਤ

ਕੂੜੁ

ਯਹ

ਦੀ

ਕਾਢਿ

ਮਤ

ਪੂਜਾ

ਦੀਆ

ਜਾਉ

ਉਚਾਰ

ਇਸੁ

ਦੇਹਿ

ਮਾਨਹੁ

ਹੁਤੀ

ਮਨਮੁਖਿ

ਅਵਤਾਰ

ਕੀਨ

ਜਾਤਿ

ਆਗੇ

ਸਿਮਰਤ

ਪਾਵਹਿ

ਸਫਲ

ਜਿਨੀ

ਭੂਤ

ਏਹੁ

ਜਗਿ

ਆਜੁ

ਸਕੈ

ਲੀਨੋ

ਕਉਨ

ਸੁਭਟ

ਸੋਕ

ਟੇਕ

ਸੋਰਠਿ

ਮੂੜ

ਕਟਿ

ਭੁਜੰਗ

ਦੇਖਤ

ਰਸਿ

ਜੀਤ

ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ

ਅਲਖ

ਰਾਖੈ

ਗਾਵਤ

ਸਰੂਪ

ਕਾਇਆ

ਉਚਰਿ

ਦੁਸਟ

ਪਤਿਤ

ਸੇਤੀ

ਅਵਰ

ਸਸਿ

ਤ੍ਰਾਸ

ਖਾਨ

ਬਖਾਨੀਐ

ਰਾਗ

ਜਗਤੁ

ਮੈਲੁ

ਸਾਰ

ਮਾਨਿ

ਬੰਧਨ

ਮੰਨਿ

ਸਮੈ

ਰਤਨ

ਨਿਰਭਉ

ਗਿਆਨੀ

ਤਾਹੀ

ਇਉ

ਹਸਿ

ਪਾਛੇ

ਵਸਿਆ

ਦਿਜ

ਕਾਹੇ

ਚੋਰ

ਸਾਜ

ਬਸਿ

ਰਾਤੇ

ਸਾਸਿ

ਚੁ

ਜਾਨੀ

ਦਿਵਸ

ਭਲੇ

ਕ੍ਰਿਪਾਨ

ਈਂ

ਰਾਤਿ

ਹ੍ਰਿਦੈ

ਬ੍ਰਹਮਾ

ਮਿਲਾਇ

ਗਦਾ

ਸਭਾ

ਜਲਿ

ਵਸਿ

ਲਾਗਾ

ਤਿਸੈ

ਹੇਰਿ

ਮਾਨੁ

ਕਹੀਐ

ਤੀਨ

ਲਉ

ਊਚ

ਗਵਾਇਆ

ਸੁਭ

ਸੈ

ਪੀਰ

ਲਾਇਆ

ਪਾਇਓ

ਅਸੁਰ

ਪਰਿਯੋ

ਦੋਇ

ਕ੍ਰਿਸਨ

ਭੇਸ

ਸਰਣਾਈ

ਵਾਹੁ

ਧਿਆਨੁ

ਪਿਆਰੁ

ਤੁਮਰੇ

ਖੇਤ

ਸਭਨਾ

ਕੀਓ

ਰੈਨਿ

ਫੇਰਿ

ਆਖਿ

ਅਨੂਪ

ਛੋਰਿ

ਜੁਗਤਿ

ਜੁਧੁ

ਸਾਚੈ

ਉਚਾਰੋ

ਕਥਨੰ

ਸਤਿਗੁਰੂ

ਦਰਸ

ਸਾਚੀ

ਸਾਰਗ

ਨਾਮੇ

ਜਪਤ

ਹਰੀ

ਪੇਖਿ

ਰਾਤਾ

ਕੁਲ

ਜਿਯ

ਸਿਧਿ

ਪਹਰ

ਜਦੁਬੀਰ

ਕਤ

ਵਿਚਹੁ

ਪਦੁ

ਕੰਚਨ

ਮਾਰਿਯੋ

ਕੀਨੀ

ਭੇਖ

ਧਿਆਈਐ

ਹਰੇ

ਦਿਯੋ

ਜਾਨਤ

ਕੁਅਰ

ਅਪਨੀ

ਧਾਰੇ

ਹਨੇ

ਲਹਿ

ਤਰੁਨਿ

ਸਮਾਈ

ਕਦੇ

ਅਨਹਦ

ਡਾਰੇ

ਨਗਰ

ਵਹੈ

ਆਠ

ਉਤ

ਭਰਮ

ਤੁਹੀ

ਭਲਾ

ਆਤਮ

ਬਾਣ

ਅੰਧ

ਚੰਦਨ

ਛਿਨ

ਪ੍ਰਭੂ

ਖਿਨੁ

ਭੀਤਰਿ

ਤਵ

ਘਨ

ਮਾਨੈ

ਵਡਾ

ਨਿੰਦਾ

ਸੇਜ

ਸਾਂਤਿ

ਅਬਲਾ

ਹਮਾਰੇ

ਮੇਰੋ

ਮਾਹੀ

ਅਪਨਾ

ਐਸ

ਰਾਸਿ

ਅਲਖੁ

ਦਾਨਵ

ਬਸਤ੍ਰ

ਉਚਾਰਿ

ਹੇਤ

ਵਰਤੈ

ਰਤਨੁ

ਭਗਵਾਨ

ਭਨੈ

ਹੂ

ਜੜ

ਨੀਚ

ਹਮਰੇ

ਵਾਰ

ਬਿਰਥਾ

ਮਾਤਾ

ਕਾਲੁ

ਕਰਉ

ਰੋਗੁ

ਅਕਥ

ਪਿਰ

ਹੋਰੁ

ਕਿਹ

ਓਇ

ਦਿਲ

ਪਰਵਾਣੁ

ਮਾਨੋ

ਖਿਨ

ਰਾਖਿ

ਕੀਨੇ

ਜਤਨ

ਸੁਨਹੁ

ਲੀਏ

ਧੂਰਿ

ਕਮਾਇ

ਤਹੀ

ਅਭੇਦ

ਸੁੰਦਰਿ

ਅਸਤ੍ਰ

ਰੀ

ਸੂਹੀ

ਸੰਸਾਰੁ

ਜਿਨਾ

ਲੌ

ਦੁਬਿਧਾ

ਚਿਤ੍ਰ

ਤਿਆਗਿ

ਸੂਖ

ਬਖਾਨੋ

ਇਤ

ਭਾਇਆ

ਲਿਯੋ

ਸਾਹਿਬ

ਤਿਤੁ

ਅੰਤਰਜਾਮੀ

ਗੁਰਸਬਦੀ

ਭਰਿ

ਦਿਸਿ

ਬਧ

ਲਗੀ

ਚਲਿਯੋ

ਚਰਿਤ

ਪਿਯ

ਜਿਮ

ਕਾਮੁ

ਪੜਿ

ਬਚ

ਭਾਣਾ

ਛਤ੍ਰ

ਅਬਿਨਾਸੀ

ਸੂਰਜ

ਰੋਸ

ਦੂਤ

ਦੁਹਿਤਾ

ਲੋਭ

ਤੋਹਿ

ਜਾਤਾ

ਜਾਏ

ਰਾਮਕਲੀ

ਦੋ

ਕਲਿ

ਨਿਕਟਿ

ਨਿਮਖ

ਰੂਪੁ

ਬਰਨ

ਸਗਲੇ

ਲਾਹਾ

ਕਸ

ਭਵਨ

ਲੇ

ਧਾਯੋ

ਕਰਣੀ

ਨਰਕ

ਸਾਗਰੁ

ਜੋਰਿ

ਸਾਸਤ੍ਰ

ਨੈਕੁ

ਕਰਤੇ

ਗਾਵਹਿ

ਮਿਲਾਏ

ਹਸਤ

ਜਿਤੇ

ਚੰਦ੍ਰ

ਰਾਖੁ

ਠਾਕੁਰੁ

ਸਿਰੀਰਾਗੁ

ਜੀਵਨ

ਰੈਣਿ

ਪ੍ਰਗਟ

ਬੈਠਿ

ਧਰਾ

ਗਨ

ਚੂੰ

ਤਰ

ਮਦ

ਉਰਿ

ਧਰਮੁ

ਊਪਰ

ਹਾਥਿ

ਗੁਰਮਤੀ

ਉਨ

ਜਾਣੁ

ਓਟ

ਘੋਰ

ਬ੍ਰਹਮੁ

ਜੋਊ

ਅਸ

ਭ੍ਰਾਤ

ਕਬਹੂੰ

ਪ੍ਰਿਅ

ਮਹਲੁ

ਘਨੇ

ਚੰਦ

ਫੂਲ

ਨਦੀ

ਪਰਿਓ

ਕੀਜੀਐ

ਜੋਤੀ

ਦਿਸ

ਜਾਨੀਐ

ਕਹਿਓ

ਬਸੈ

ਧਾਏ

ਮੂੰਡ

ਆਸਨ

ਖੇਲ

ਵਾਸੁ

ਦਾਸੁ

ਬਿਖਿਆ

ਤਿਨਾ

ਜਮੁ

ਵਹ

ਸਤਸੰਗਤਿ

ਲਿਖਿ

ਦੇਵੈ

ਬਖਾਨਿ

ਸਚ

ਸੁਭਾਇ

ਦੇਖੈ

ਕਿਸੈ

ਪਾਇਨ

ਤੁਮਰੀ

ਵਡ

ਵੇਖੈ

ਬਾਜੀ

ਹੋਏ

ਦਰਬੁ

ਰਾਜੇ

ਰਹਾ

ਪਾਰ

ਖੜਗ

ਨਾਟਕ

ਰਿਸਿ

ਮਾਈ

ਰਾਖੇ

ਨਾਨਕਾ

ਦੀਜੀਐ

ਜਾਣੀਐ

ਬੋਲੈ

ਦਇਆਲੁ

ਹੁਤੇ

ਸੁਨੋ

ਦੋਖ

ਜਾਣਾ

ਲਹੈ

ਜਲੁ

ਸਾਚਿ

ਸੇਵਿ

ਹਮਾਰੀ

ਜੀਵਤ

ਜੋਨਿ

ਰਿਸ

ਲੀਨ

ਗਿਰਿ

ਗੀਤ

ਟੂਕ

ਬਲਿਹਾਰੀ

ਮਹਿਮਾ

ਗ੍ਰਿਹਿ

ਭਣਿਜੈ

ਦ੍ਵੈ

ਲਪਟਿ

ਸੁਖਦਾਤਾ

ਸਭੇ

ਭੇ

ਜਾਂ

ਰਹਿ

ਕੁਦਰਤਿ

ਗਵਾਇ

ਰੀਤਿ

ਧਰਤੀ

ਗਾਉ

ਦੇਹੀ

ਪ੍ਰਚੰਡ

ਗੁਰਦੇਵ

ਪਦਾਰਥੁ

ਭਵ

ਭਾਗਿ

ਦੂਖੁ

ਚਰਣੀ

ਜੋਧਾ

ਤਾਤ

ਸਮਾਇਆ

ਮੰਡਲ

ਚਲਤ

ਸਾਕਤ

ਕ੍ਰੋਧੁ

ਆਵਈ

ਜੋਗੁ

ਚਹੂੰ

ਕਿਨੈ

ਬਿਸਨ

ਤਤ

ਮੇਲੇ

ਪਾਨਿ

ਹਮਾ

ਕਮਾਨ

ਸੁਨਾਯੋ

ਜਾਨੁ

ਲੋਗਨ

ਜਾਨਾ

ਸਹਾਈ

ਮਾਨੀ

ਕਿਸੁ

ਆਪਨੇ

ਮਲੁ

ਗ੍ਰੰਥੇ

ਚਿੰਤਾ

ਸਾਚ

ਤ੍ਰੈ

ਪਠਾਯੋ

ਬੀਚਾਰੁ

ਬਵਦ

ਦੀਨਾ

ਇਮ

ਆਵਹਿ

ਆਇਓ

ਸੇਈ

ਭਾਣੈ

ਚਕ੍ਰ

ਨਦਰੀ

ਲੀਨੇ

ਨੰਦ

ਪੰਡਿਤ

ਹਰਖ

ਪ੍ਰਬੀਨ

ਨਿਹਚਲੁ

ਪਾਸ

ਵਾਰੀ

ਸੰਸਾਰ

ਨੇਹ

ਪ੍ਰਤਿ

ਪਰਾਪਤਿ

ਨਉ

ਬਾਧਿ

ਸੋਗ

ਭ੍ਰਮ

ਗਾਏ

ਹਾਂ

ਜਾਨੋ

ਤੁਝ

ਮਨਸਾ

ਪਾਛੈ

ਸ਼ੁਦ

ਨਵ

ਨਿਸਿ

ਸ੍ਰਿਸਟਿ

ਪਵੈ

ਸਬਦੇ

ਪੂਰਿ

ਕ੍ਰਿਪਾਲ

ਹਨਿ

ਕੋਟ

ਜਪੁ

ਬਢਾਇ

ਕਾਨ

ਭਾਰੇ

ਤਾਪ

ਮਾਰੈ

ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ

ਭੈਰਉ

ਅਹਿਨਿਸਿ

ਜਾਈਐ

ਅਬੈ

ਕਬਹੂ

ਬਹੁਰੋ

ਆਖੀਐ

ਗੋਪਾਲ

ਕਿਯਾ

ਜੰਗ

ਸੋਹੈ

ਨਿਹਾਰਿਯੋ

ਰਾਖਹੁ

ਦਰਸੁ

ਭੂਖ

ਡਾਰਿਯੋ

ਰੀਝ

ਰਾਜੁ

ਤਿਨੑ

ਤਾਰੇ

ਬਿਕਾਰ

ਸਮਾਧਿ

ਤੇਰੋ

ਸੋਝੀ

ਹਠੀ

ਨਿਹਾਰਿ

ਕਰਮੁ

ਤਰੇ

ਮਾਇ

ਭਗਤੀ

ਜਿਨੑ

ਥੋ

ਅਰਦਾਸਿ

ਲੇਤ

ਕਰਮਿ

ਦੀਨੀ

ਆਮਦ

ਕੀਰਤਿ

ਗਲਿ

ਹਮਾਰਾ

ਬਿਬੇਕ

ਹਮਾਰੋ

ਬਾਨੀ

ਖੋਜਤ

ਕੀਤਾ

ਸਮਾਵੈ

ਧਨਾਸਰੀ

ਚੜਿ

ਰੀਝਿ

ਜੁਗਿ

ਉਠੀ

ਕਰਣ

ਜਛ

ਲਾਗਿ

ਲੋਭੁ

ਕੀਰਤਨੁ

ਆਯੁਧ

ਸਮਾਏ

ਘਨੋ

ਧੀਰ

ਪਿੰਡੁ

ਮਰਣ

ਭਗਤਾ

ਮਿਲਿਐ

ਥਿਰੁ

ਭਾਜਿ

ਸੇਵੇ

ਕੀਨਾ

ਬਤੀਯਾ

ਪਛਾਣੈ

ਪਇਆ

ਜਪੈ

ਪਲ

ਕਰਾਏ

ਬਿਚਾਰਿਯੋ

ਧਰੈ

ਬਹੁਤ

ਸੇਵਕੁ

ਕਹੇ

ਪੈਰੀ

ਦੇਵੀ

ਸੰਗੁ

ਬਨਿ

ਅਗੈ

ਕਿਧੌ

ਕਾਰਜ

ਖਗ

ਮੇਘ

ਦੁਤਿਯ

ਥਾਇ

ਬਾਸ਼ਦ

ਕੇਤੁ

ਨੇਹੁ

ਭਲੋ

ਉਪਦੇਸੁ

ਮੋਰ

ਤਪ

ਤਿਲੁ

ਕੰਸ

ਮਾ

ਭਾਖਿ

ਸਾਰੁ

ਭਜਿ

ਸੰਕ

ਤੌ

ਹੁਕਮੇ

ਚੰਡਿ

ਖੇਲੁ

ਕੁਨਦ

ਆਜ

ਸੁਧ

ਤਰੈ

ਸਮਾਨ

ਪਕਰਿ

ਧੰਨਿ

ਚਿ

ਦਤ

ਨਿਰੰਜਨ

ਕਿਨਹੂੰ

ਮਾਨਿਆ

ਵੀਚਾਰਿ

ਗੋਵਿੰਦ

ਸੁਕਬਿ

ਊਤਮ

ਬਿਰਹ

ਸੁਨੁ

ਭਜੁ

ਦੀਪ

ਪਾਰਸ

ਸੰਖ

ਸੁੰਭ

ਚਲਾਏ

ਮੀਠਾ

ਮਿਲਾਇਆ

ਅਪਨੋ

ਸੁਨੀ

ਕਾਜੀ

ਘਰੀ

ਗ੍ਵਾਰਿਨ

ਗਹੀ

ਮਾਸ

ਡਰ

ਭੁਖ

ਮਾਰਗਿ

ਬਸੰਤੁ

ਹਮਰੋ

ਨਿਰੰਜਨੁ

ਠੌਰ

ਲੇਖਾ

ਕਿਸ

ਜੋਬਨ

ਸਦਨ

ਕਰਾ

ਕਰਦ

ਬੈਰਾਗੀ

ਆਵਣ

ਹਾਰੇ

ਤਿਨੈ

ਸੁਖਿ

ਸਤ੍ਰ

ਸਹਸ

ਯਾਦਿ

ਗਰਬ

ਵਰਤਦਾ

ਪ੍ਰਾਤ

ਲੋਹ

ਨਾਨਾ

ਬਰੁ

ਉਠੇ

ਹੁਕਮਿ

ਬਜਾਇ

ਮੀਨ

ਬਖਾਨਹੁ

ਬਿਦਿਆ

ਧਰੀ

ਪ੍ਰਾਣੀ

ਅਸਟ

ਬਿਨਵੰਤਿ

ਜੀਆ

ਉਸਤਤਿ

ਓਰਿ

ਮਨੂਆ

ਬੂੰਦ

ਜਾਨੁਕ

ਜਾਹੀ

ਸਵਾਰੇ

ਜਸ

ਫਰੀਦਾ

ਏਹ

ਖ਼ੁਦਾ

ਦਾਤਿ

ਕਾਰਣ

ਉਚਾਰੀਐ

ਰਾਜੈ

ਸੰਤੋਖੁ

ਹੇਤੁ

ਤੁ

ਅਕਾਲ

ਧਾਵਤ

ਪਿਆਸ

ਮੰਗਲ

ਧ੍ਰਿਗੁ

ਥਾਉ

ਹੰਸ

ਪਠੈ

ਦੂਸਰ

ਹਥਿ

ਭ੍ਰਮੁ

ਬੈਠੇ

ਜ︀ਯੋਂ

ਭੋਜਨ

ਹਾਰ

ਹਮਰੀ

ਬਿਸਨੁ

ਮਨਾ

ਸਾਤ

ਉਚਾਰਨ

ਜੂਝਿ

ਬਜੇ

ਸਾਜਨ

ਪਿਆਰੀ

ਕਾਰਨ

ਉਚਾਰਿਯੋ

ਬਨਾਯੋ

ਤਾਸੁ

ਮੁਏ

ਬਸੇ

ਉਪਜੀ

ਠਾ

ਮਾਰੀ

ਬਾਲਕ

ਬਿਦਾ

ਖੇਲਤ

ਪਟ

ਸਿਰੁ

ਪਵਨ

ਤਾਲ

ਵੈ

ਵਿਰਲਾ

ਭੰਡਾਰ

ਉਪਜੈ

ਤਿਸਹਿ

ਸੰਤਹੁ

ਸ੍ਰਵਨ

ਮੈਨ

ਤਪੁ

ਗਵਾਏ

ਬਲੁ

ਅਪਾਰੁ

ਤੁਰਤ

ਅਗੋਚਰੁ

ਮਲਾਰ

ਬਾਰਿ

ਭਜੇ

ਜੀਯ

ਬਸਤ

ਚਾਰੇ

ਅਨਦ

ਜਾਪ

ਦਇਆਲਾ

ਜਾਪੈ

ਖਸਮੁ

ਪਾਪੀ

ਪਵਿਤ੍ਰ

ਬੁਝਾਈ

ਭ੍ਰਮਿ

ਸਰਿ

ਆਂ

ਸਹੁ

ਰਣਿ

ਮਰੇ

ਤੁਮੑ

ਬਿਨ

ਤੁਲਿ

ਜਪੀਐ

ਛਿਅ

ਦੇਖ

ਬਿਚਾਰਾ

ਗਹੇ

ਜਾਨਿਆ

ਜਿੰਦੁੜੀਏ

ਪੈਜ

ਚੜੇ

ਘਾਤ

ਬ੍ਰਿਥਾ

ਉਚਾਰੇ

ਵਹੁ

ਸੰਘਾਰੇ

ਅਨੰਦ

ਦ੍ਰਿਗ

ਰਿਖਿ

ਤੁਮੈ

ਬਿਸਮ

ਤ੍ਰਿਪਤਿ

ਮਮਤਾ

ਮਿਲ

ਕਰੇਇ

ਬ︀ਯਾਹ

ਸੰਭਾਰਿ

ਉਤਰੈ

ਚੇਲਾ

ਦੇਉ

ਹੋਰ

ਆਪਣੀ

ਉਬਰੇ

ਮਰਣੁ

ਪਰਿ

ਬਖਸਿ

ਥਲਿ

ਦਹ

ਮਾਣੁ

ਸੈਨਾ

ਸਮਾਪਤੰ

ਦਰਬ

ਚੀਤਿ

ਮੋਖ

ਪਰਸਾਦਿ

ਨਾਸ

ਕੰਠਿ

ਹਾਰਿ

ਧਿਆਏ

ਸੇਵਹਿ

ਪ੍ਰਯਾਤ

ਕਿਲਵਿਖ

ਪੂਰੀ

ਦੀਸੈ

ਵੇਦ

ਧਾਤੁ

ਯਾਹਿ

ਅਰਧ

ਧਰਿਯੋ

ਕਾਮਿ

ਬੋਲ

ਮਿਲਾਈ

ਊਧਵ

ਕਸੇ

ਸਭਨ

ਕਉਣੁ

ਤਿਲ

ਮਾਲ

ਪੰਥੁ

ਉਤਰ

ਮੂਲਿ

ਜਾਨਹੁ

ਗੁਣੀ

ਸੋਵਤ

ਬਾਲਾ

ਸੋਰਠਾ

ਮਦਨ

ਬਾਜੇ

ਕਬਿਤੁ

ਲੀਨਾ

ਦੇਖਾ

ਮਚਾਯੋ

ਪਾਵ

ਰੁਚਿ

ਬੁਲਾਯੋ

ਬਹਿ

ਪਾਵਕ

ਬਿਚਾਰਿ

ਅਸੰਖ

ਲੋਚਨ

ਮਨਹਿ

ਪਰਗਟੁ

ਬਰਖ

ਚਲੋ

ਦਿਖਾਇ

ਨੀਰ

ਮਾਰਗੁ

ਸਕਤਿ

ਹਾ

ਬੁਰਾ

ਭਗਤੁ

ਮਰਨ

ਮੂਲੁ

ਪ੍ਰਗਾਸ

ਗ੍ਵਾਰਨਿ

ਕਰਣਾ

ਫਿਰਤ

ਜੀਵੈ

ਪੁੰਨ

ਦਿਨਸੁ

ਰੋਇ

ਈਣ

ਮਾਰਤ

ਬਿਚਾਰੀ

ਭਰੀ

ਜਪਹੁ

ਉਦਾਸ

ਪਦਾਰਥ

ਮਿਥਿਆ

ਚਿੰਤ

ਸਾਮੁਹੇ

ਪੂਰਬਿ

ਕਾਟੇ

ਜਾਸੁ

ਨਿਵਾਸੁ

ਵਸਾਏ

ਗਰ

ਉਚਾਰੀ

ਲਖੇ

ਅਰਿਣੀ

ਛੁਟੇ

ਜੁਗੁ

ਸੂਝੈ

ਸਿੰਧੁ

ਤਿਹਾਰੇ

ਕਾਮਣਿ

ਕਟੇ

ਕਰਿਓ

ਵਿਟਹੁ

ਉਪਾਇਆ

ਅਕਾਸ

ਜਨਮਿ

ਭਾਵ

ਸਉ

ਸਮਰਥ

ਦੀਏ

ਨਿਸ

ਵਾਸਾ

ਚੀਰ

ਵਡੀ

ਬਿਨਸੈ

ਨਮਸਤੰ

ਗਰਭ

ਬਿਨਤੀ

ਡਾਰੋ

ਕੋਪਿ

ਲਾਵੈ

ਅਭਿਮਾਨੁ

ਜਮੁਨਾ

ਭੇਟੇ

ਹੋਹਿ

ਅਪੁਨਾ

ਗਿਰ

ਕਬ

ਵੀਚਾਰੁ

ਨਾਲੇ

ਜੰਤ੍ਰ

ਬੈਠ

ਬਿਰਾਜੈ

ਕੇਸ

ਸੁਨਾਈ

ਵਾਹਿਗੁਰੂ

ਪਾਇਦਾ

ਧਾਵੈ

ਹੀਨ

ਰਵਿਆ

ਵਡੇ

ਕਹਿਆ

ਸਹਚਰੀ

ਆਲਮ

ਤੀਨਿ

ਬੀਸ

ਧਰਨਿ

ਪਾਵਣਿਆ

ਪੁਰੀ

ਢੋਲ

ਛੈ

ਗਾਇਆ

ਗਰਬੁ

ਮਾਨੀਐ

ਪਿਤ

ਸੁਘਰ

ਲਾਗਤ

ਯਕੇ

ਜੈਸੀ

ਗੋਪਿਨ

ਪਰਮੇਸਰੁ

ਸਬਦਾਦਿ

ਸਤੀ

ਅਗਾਧਿ

ਸਵਾਰੀ

ਸੇਵਿਆ

ਖੋਜਿ

ਪਾਵਤ

ਕਾਲਿ

ਲੇਖੁ

ਅਨ

ਸੰਜਮ

ਸਾਜਿ

ਵਖਾਣੈ

ਨਿੰਦਕ

ਬਾਬਾ

ਮਾਲਾ

ਤੁਰਾ

ਕੌਨ

ਮਨਮੁਖੁ

ਅਮਰ

ਹੀਰਾ

ਕੰਤ

ਸਾਈ

ਨਾਰਦ

ਰਿਦ

ਲੇਖੈ

ਮੀ

ਪਾਵਨ

ਲੀਜੀਐ

ਬਿਨਸੇ

ਬਨਾਈ

ਬਖਸੇ

ਯਾਰ

ਬਿਧਾਤਾ

ਸਬਦੈ

ਲਾਗ

ਨੇ

ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ

ਮਿਟੈ

ਧਾਮਿ

ਸੁਖਦਾਈ

ਮਨਹੁ

ਪਿਰਮ

ਲਗਾ

ਹਜਾਰ

ਦੂਰ

ਨਿਹਚਲ

ਰੋਮ

ਚੰਚਲਾ

ਰਣੰ

ਜੇਤੇ

ਭੂਲਿ

ਹਮੈ

ਕਰੁ

ਘਟਾ

ਗੰਗ

ਤਿਸੀ

ਅੰਦਰ

ਪ੍ਰਮਾਨ

ਕਿਧੋ

ਏਕਾ

ਰਥੀ

ਪਛਾਨ

ਭਾਰ

ਪਠਾਈ

ਆਧਾਰੁ

ਦਾਤੇ

ਊਚਾ

ਸਰਬੰ

ਪ੍ਰਤਾਪ

ਭੂਖਨ

ਮਿਤਿ

ਪਾਹਿ

ਜੀਵਾ

ਨਿਕਟ

ਮਮ

ਕਲ

ਪਤ੍ਰ

ਨੇਤ

ਪੁਨੀਤ

ਦੁਆਰ

ਜਤ

ਊਪਜੈ

ਸਹਾਇ

ਤਊ

ਜਾਣਹਿ

ਆਹਵ

ਦੁਤਿ

ਅਰ

ਭੁਜਾ

ਪਾਹਨ

ਦਲੁ

ਗੋਯਾ

ਲਗੁ

ਇਸਤ੍ਰੀ

ਕੇਵਡੁ

ਧਰਨੀ

ਚਹੁ

ਅਧਾਰੁ

ਮਥੁਰਾ

ਪ੍ਰੀਤਮੁ

ਧੁਜਾ

ਸਮਝ

ਥਾਪਿ

ਪਠਾਇ

ਦੂਜੀ

ਬੀਚਾਰਿ

ਘਾਇਲ

ਕਟਾਰੀ

ਦੇਖਨ

ਬਢਾਯੋ

ਕਾਈ

ਪੰਥ

ਸਹਸਾ

ਲੀਆ

ਫਿਰਹਿ

ਇਕੋ

ਅਖੰਡ

ਪ੍ਰਜਾ

ਗੂਜਰੀ

ਖਸਮ

ਥਲ

ਸਾਥਿ

ਕਿਤੁ

ਉਠ

ਛਾਇਆ

ਹੋਵਹਿ

ਦੇਵਨ

ਪੇਖਤ

ਸੰਜੋਗ

ਸੀਗਾਰੁ

ਪੁਰਿ

ਵੀਚਾਰੀ

ਕਾਨੜਾ

ਫਿਰੇ

ਪੁਰਾਨ

ਅਪਣਾ

ਦੀਪਕ

ਮਿਲਤ

ਪਾਵਹੁ

ਛਤ੍ਰੀ

ਖਾਤ

ਦੇਵਾ

ਮਰਾ

ਭਵਜਲੁ

ਬਿਸਿਖ

ਸਿਮਰਨਿ

ਚਲਾਯੋ

ਰਾਵਨ

ਸਮਾਣੀ

ਜੋਨੀ

ਨਿਹਾਲ

ਭਰਿਯੋ

ਲਹਿਯੋ

ਕੂਪ

ਭਿੰਨ

ਸੇਖ

ਲੀਨੀ

ਨਾਮੋ

ਇਸਨਾਨੁ

ਬਾਸ

ਤਸਕਰ

ਦਿਸਾ

ਉਪਦੇਸ

ਬਾਨਨ

ਜੀਵ

ਸੀਤਲ

ਸਭੋ

ਉਦਾਸੀ

ਸਮਰਥੁ

ਕਰੌ

ਸਹੀ

ਘੜੀ

ਸੰਜਮੁ

ਧਿਆਈ

ਕੁਮਾਰ

ਇਹੀ

ਉਪਾਏ

ਸੰਸਾਰਾ

ਮਿਟੇ

ਕਾਲੀ

ਵਸਤੁ

ਵਰਨ

ਨਿਵਾਰੇ

ਜੇਹਾ

ਆਵਹੁ

ਪਛਾਤਾ

ਜਾਗੇ

ਜਤੀ

ਕਰਤੈ

ਸਗਲੀ

ਪੂਜ

ਰਾਖੀ

ਰੇਖ

ਵਡਾਈ

ਹਲੀ

ਦੀਓ

ਅਨਤ

ਉਠਾਇ

ਧ︀ਯਾਨ

ਸਾਲਾਹੀ

ਬਹੁੜਿ

ਰਾਜਨ

ਰੂਪੰ

ਜੋਰ

ਸਹਜੁ

ਦੇਖਹੁ

ਲਇਆ

ਮੁੰਡ

ਬੋਲਤ

ਰਤਾ

ਜਾਣੀ

ਅਸਾਧ

ਬੁਲਾਈ

ਸੁਖੀ

ਅਨਾਥ

ਸੀਤਲੁ

ਦੇਖੇ

ਰਖਿ

ਬਿਆਪੈ

ਸਖਾਈ

ਥਾਨ

ਗਗਨ

ਪਲੈ

ਮੁਰ

ਪਰਾ

ਅੰਧਾ

ਆਪਹਿ

ਭੋਜਨੁ

ਬਡਾਈ

ਭੂਲੇ

ਅੰਧੁ

ਸਿਮਰਨ

ਪ੍ਰਹਾਰੇ

ਚਤੁਰਾਈ

ਭਾਤ

ਚਾਉ

ਆਗਿਆ

ਬੂਝ

ਮੁਰਾਰਿ

ਭਾਜ

ਜਰਾ

ਅਦੇਵ

ਦਾਸੀ

ਨਾਤਰ

ਪਉਨ

ਕ੍ਰਮ

ਬੀਰੰ

ਬਿਰਖ

ਖ਼ੁਦ

ਘਾਯੋ

ਬੇਨਤੀ

ਸੰਧਿ

ਕਸਿ

ਤਰੰਗ

ਘਨੀ

ਨਰੇਸ

ਚੰਡ

ਮੁਖੁ

ਨਿਰਖਤ

ਕਵਲ

ਮਾਰਾ

ਸਿਧਾਯੋ

ਭੇਦੁ

ਚੇਰੀ

ਭੇਟਤ

ਦੁ

ਪਾਵਉ

ਰੋਵੈ

ਰਸਨ

ਰਜਾਇ

ਉਪਰਿ

ਠਾਢੇ

ਭੂਅ

ਤੁਮਾਰੀ

ਖਟ

ਬਾਦ

ਵਸਾਇਆ

ਅੰਤਰ

ਬਹੈ

ਪਾਰਥ

ਮ੍ਰਿਦੰਗ

ਕਰਨਿ

ਸੁਧਾਰਿ

ਉਪਜਾਇ

ਲਗਾਯੋ

ਗਵਾਈ

ਦਿਯਾ

ਰਾਹ

ਕੁਟੰਬ

ਭੰਜਨ

ਗਇਓ

ਥਾਨੁ

ਜੇਵਡੁ

ਪ੍ਰਭਾਤੀ

ਇਸ

ਮਾਰਗ

ਚਾਰੁ

ਹਾਇ

ਕਮਾਯੋ

ਤੁਮਰੋ

ਸੁਗੰਧ

ਦ੍ਰਿੜ

ਬੀਰਨ

ਧੰਨ︀ਯ

ਆਖੈ

ਜੋੜਿ

ਰੰਕ

ਬਾਰਹ

ਖਾਟ

ਭੂ

ਪ੍ਰਕਾਰ

ਨਾਗ

ਸ਼ਵਦ

ਬਾਹ

ਸੂਲ

ਨਗਾਰੇ

ਬਾ

ਸ੍ਵੈਯਾ

ਬਿਨਸਿ

ਤਾਸ

ਦੁਨੀਆ

ਜਾਣ

ਦਿਖਾਇਆ

ਤੇਗ

ਮਾਣਸ

ਹਮਾਰੈ

ਰਿਧਿ

ਜਿਥੈ

ਰਖੈ

ਆਪਨੋ

ਮਾਨਸ

ਹੋਮ

ਮਿਲੁ

ਹੋਵਈ

ਮਨੈ

ਮਨੋਰਥ

ਮ੍ਰਿਤ

ਪਰਤ

ਸਾਰੀ

ਸਾਦੁ

ਨਾਵ

ਉਠੈ

ਮਾਨਤ

ਪ੍ਰਾਣ

ਸਿਫਤਿ

ਪੂਰਬ

ਜਾਲ

ਮਾਟੀ

ਜੁਤ

ਚਾਹਤ

ਬੁਝਾਏ

ਅਨੰਦੁ

ਉਤੈ

ਖੋਇ

ਲਗਾਇ

ਧਰਤਿ

ਕੋਟਾਨਿ

ਝੂਠੁ

ਮਾਰਿਓ

ਸੁਜਾਨ

ਦਿਖਾਈ

ਲਖੈ

ਖਰੇ

ਸਖਾ

ਸਰਣੀ

ਸਪਤ

ਹਰਿਆ

ਭਰਪੂਰਿ

ਮੰਤ੍ਰੁ

ਕਹਣੁ

ਰਹਹਿ

ਸਾਧਨ

ਤਜੇ

ਚੰਦੁ

ਨੈਕ

ਗਾਈ

ਗਾਵਹੁ

ਉਚਰੈ

ਪਸੁ

ਆਣ

ਭਾਂਤਿ

ਕਰਮਾ

ਗਾਈਐ

ਈਸ

ਸੂਰਾ

ਘਾਏ

ਰਤੀ

ਨੇਮ

ਕਹਹੁ

ਪਾਨੀ

ਸੋਗੁ

ਪੂਰ

ਕਿਲਬਿਖ

ਭਾਗੁ

ਦੀਯੋ

ਕੰਠ

ਹਰਤਾ

ਮਿਲੀ

ਵਿਰਲੇ

ਧਨਿ

ਮਾਹ

ਸਕਤ

ਨਿਹਾਰਾ

ਆਪਣੇ

ਤਰੀਐ

ਕਰਾਇਆ

ਬਿਪ੍ਰ

ਛਿਤ

ਚੜੈ

ਨਾਚਤ

ਜਪ

ਰਮਤ

ਤ੍ਰਿਭਵਣ

ਸਫਲੁ

ਧਰੋ

ਮੁਗਧ

ਦਿਲਿ

ਬਾਗ

ਗਰੇ

ਸਮਾਲਿ

ਮਾਗੈ

ਮੂਲ

ਭੀਜੈ

ਨਿਵਾਸ

ਗੁਆਰੇਰੀ

ਕੇਹਰਿ

ਸੁਨਾਇ

ਉਚਰੀਐ

ਅਜ਼ੋ

ਆਣਿ

ਬਾਧੇ

ਹੰਸੁ

ਮਰਣਾ

ਪੜੈ

ਜਾਦਵ

ਸੂਰਮਾ

ਬਚਨਿ

ਵਰੁ

ਗਣ

ਥੀ

ਨਿਰੰਕਾਰੁ

ਅਗੋਚਰ

ਨੀਸਤ

ਮਧੁ

ਗੰਗਾ

ਦੁਹੂੰਅਨ

ਚਿਹ

ਤੁਰੰਗ

ਤੂਹੈ

ਬਾਜਤ

ਜ︀ਯੋ

ਲਪਟਾਇ

ਤ︀ਯਾਗ

ਮੀਤੁ

ਜੋਈ

ਗਿਰਿਯੋ

ਭੀਮ

ਪਏ

ਜੀਤੇ

ਦੀਨੇ

ਨਿਵਾਰਿ

ਪਠਾਏ

ਤਰੁਨ

ਤਰੁਨੀ

ਰਾਖੀਐ

ਬਸ

ਲਗਾਈ

ਜਾਨੇ

ਅਮਰੁ

ਮੁਕਤਾ

ਲੀਯੋ

ਕਉਨੁ

ਰਨਿ

ਮਿਲਿਓ

ਹ︀ਯਾਂ

ਡਾਰੀ

ਕ੍ਰੁਧ

ਦ੍ਰੁਮ

ਮਗਨ

ਮੰਦਰ

ਬਧੇ

ਕਮਾਈ

ਜੈਸਾ

ਬਰਿ

ਚਾਲ

ਹੁਐ

ਕਪਟ

ਥੀਆ

ਧਾਰਾ

ਨਿਰੰਕਾਰ

ਸ੍ਰਉਨ

ਮੋਹੈ

ਨੀਤ

ਦਸਾ

ਗੰਧ੍ਰਬ

ਗਹਿਰ

ਰੁਤਿ

ਛੈਲ

ਤੁਯੰ

ਦਿਜੈ

ਅਗਮੁ

ਸਤ੍ਰਨ

ਸਜੇ

ਲਖਿਯੋ

ਉਪਾਵ

ਡਰੈ

ਡਾਰੈ

ਉਚਾਰਾ

ਨਿਕਸਤ

ਬਿਚਾਰੋ

ਬਿਲੋਕਿ

ਨੀਦ

ਬਨੇ

ਛੀਨ

ਹੋਹੁ

ਆਵਾ

ਜਾਮ

ਪੁਕਾਰ

ਪੁਨ

ਮਾਤੇ

ਵੀਸਰੈ

ਭਵਾਨੀ

ਗੋਪ

ਅਚਰਜ

ਸੁੰਨ

ਲਰੈ

ਲਰਿ

ਵਖਾਣੀਐ

ਜੂਝ

ਲਾਲੁ

ਸੂਰਜੁ

ਭਾਰੋ

ਬਨਿਤਾ

ਭਾਗਾ

ਭਾਨ

ਚਉਰਾਸੀਹ

ਬਿਸਾਰਿ

ਸਾਧਿਕ

ਹਠ

ਬਲਵਾਨ

ਇਕਨਾ

ਅਸਥਿਰੁ

ਭੂਮ

ਮੂਏ

ਜਾਗੈ

ਧੋਇ

ਨਾਰ

ਰਾਖਿਆ

ਛਡਿ

ਸਿੰਗਾਰ

ਅਹੰਕਾਰੁ

ਪਰਗਾਸੁ

ਥੀਐ

ਮਾਸੁ

ਭਜਨ

ਬਰਛੀ

ਝੂਠ

ਧਣੀ

ਤੀਰੰ

ਹਜਰਤਿ

ਦੈਤਨ

ਮਛ

ਮਹਾਂ

ਭੀਰ

ਮਇਆ

ਕਿਤੜੇ

ਵੀਚਾਰਾ

ਬੰਧੁ

ਪ੍ਰਾਨੀ

ਜਗਦੀਸ

ਬਾਝੁ

ਭਸਮ

ਸਾਰੰਗ

ਕਹਾਵੈ

ਰਾਖਾ

ਸੀਲ

ਸੰਤਾ

ਲਾਈਐ

ਸਰੀਰੁ

ਗਾਤ

ਬ੍ਰਹਮੰਡ

ਤੈਸੋ

ਗੜ

ਸ︀ਯੰਦਨ

ਡਰੁ

ਸੁਰਗ

ਨਾਮੈ

ਡਰਿ

ਦਰਾਮਦ

ਬਨੀ

ਕਰਤਾਰ

ਅਖੀ

ਸੁਰਿ

ਜਾਹੁ

ਸਿ

ਥਕੇ

ਲਾਖ

ਸ਼ਾਹ

ਗੁਣੁ

ਸਾਧਿ

ਸੰਭਾਰ

ਰਾਜਤ

ਪਿਤੁ

ਬਿਸੇਖ

ਦਿਖਾਵੈ

ਅਨਦੁ

ਮਹਾਨ

ਭਾਏ

ਤਉਨ

ਫਿਰ

ਮਿਟਿ

ਤੋਟਿ

ਕਹੌ

ਜਨੁਕ

ਵੇਲਾ

ਸਿਧਾਰੇ

ਰਵੈ

ਲਹੀਐ

ਨੇਤ੍ਰ

ਜੋਰੁ

ਮਰਹਿ

ਇਮਿ

ਭਾਖੀਐ

ਨਿਸੰਕ

ਜਾਨ︀ਯੋ

ਹਿੰਦੂ

ਪ੍ਰਕਾਸ

ਬਡ

ਖਾਹਿ

ਪਿਖਿ

ਸਾਹਾ

ਠਾਢ

ਤਰੁ

ਸੁਮਤਿ

ਮਧ

ਪਿਆਰਿ

ਕਾਨਿ

ਛੂਟੈ

ਦਰੁ

ਅਯੋਧਨ

ਅਵਗਣ

ਆਨਨ

ਮੁਕਤੁ

ਬਖਾਨੀ

ਨੈ

ਪ︀ਯਾਰੀ

ਨਟ

ਕੇਵਲ

ਦੇਈ

ਨਿਤਿ

ਲੀਓ

ਕਿਛੂ

ਭ੍ਰਮਤ

ਬੰਦਾ

ਚੂਕੈ

ਪਛਾਨਾ

ਰੰਗੀ

ਬੇਅੰਤ

ਦਸਤ

ਬੰਦਗੀ

ਹੋਸੀ

ਕੰਤੁ

ਤਾਣੁ

ਰਾਹਿ

ਸੋਹਾਗਣੀ

ਪੀ

ਮਿਲੀਐ

ਠਾਢੋ

ਸੰਗਾ

ਸ਼ਾਣ

ਪ੍ਰੇਤ

ਮੂਰਖੁ

ਮੁਹੁ

ਗਵਨ

ਮੁਰਲੀ

ਨਿਰਵੈਰੁ

ਸਮਸਰਿ

ਦੁਰੰਤ

ਠਾਨਿ

ਮਿਲਾਵੈ

ਗੇ

ਬੁਝੈ

ਪਈ

ਕੰਚਨੁ

ਦਾਰਾ

ਸੰਸਾਰਿ

ਸਿਮਰਹਿ

ਸਾਖੀ

ਅਪੁਨੀ

ਕਮਾਇਆ

ਭੂਲ

ਮਹਲਿ

ਚੋਟ

ਮਰਤ

ਸੁਣਾਇਆ

ਰਵਿਦਾਸ

ਖਾਈ

ਮੋਤੀ

ਬਲਿਹਾਰੈ

ਦਾਨਾ

ਤਾਨਿ

ਮਰਿਯੋ

ਕਤੇਬ

ਸਜਣੁ

ਬਿਰਦੁ

ਖੋਈ

ਜਿਹਵਾ

ਅਗਿਆਨੁ

ਚੁੰਬਨ

ਸਚੋ

ਪਾਤਿਸਾਹੁ

ਜਾਣਿਆ

ਮੋਹਨ

ਸੁਨੇ

ਹੋਵਤ

ਗੁਰਸਬਦੁ

ਵਿਸਰੈ

ਤ੍ਰੀਯਾ

ਕੇਤੜਿਆਂ

ਅਠਸਠਿ

ਸੰਘਾਰਿ

ਅਨੰਗ

ਚੁਨਿ

ਧਾਈ

ਸਭਹਿਨ

ਗੋਪੀ

ਅਗਰ

ਅਗਿਆਨ

ਕਮਲੁ

ਜਿਸਹਿ

ਨਭ

ਧਨੁਖ

ਆਗਿ

ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ

ਆਪਣੈ

ਭੇਟਿਆ

ਗਾਵਾ

ਗਣਤ

ਪਛਾਣਿਆ

ਚਲਾਇ

ਜਦੁਰਾਇ

ਦੇਖਿਆ

ਬਸੰਤ

ਇਤੈ

ਲਖਾਇਆ

ਗਿਰੈ

ਤਰਿਆ

ਚਰਮ

ਪਿਛੈ

ਭੂਲਾ

ਸੁਰੰਗ

ਸਜਨੀ

ਏਕਨ

ਲਾਜੈ

ਕੁਨ

ਤਾਰੀ

ਠਗ

ਸਾਸ

ਤ︀ਯਾਗਿ

ਤੀਰਥਿ

ਮੈਲਾ

ਭਾਰਾ

ਬੋਲੇ

ਹੋਰਿ

ਬਦਨ

ਦੁਤੀਆ

ਗ︀ਯਾਨ

ਪਾਰਸੁ

ਕਾਰਣਿ

ਵਿਸਮਾਦੁ

ਬੇਸ੍ਵਾ

ਮੁਰਾਰੀ

ਪਾਕ

ਫਾਸੀ

ਬੈਰ

ਸਰਨ

ਚਲਾਇਆ

ਭਜੈ

ਮਹਲ

ਆਪੈ

ਨਿਹਫਲ

ਰਾਮਦਾਸ

ਰਾਇਆ

ਸਿਖੁ

ਸੀਤਾ

ਧਨੀ

ਸੋਭ

ਚੰਚਲ

ਜਾਗਤ

ਨਿਰੰਤਰਿ

ਭਿਰੇ

ਲਖੀ

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ

ਬੈਦ

ਰਹੀਐ

ਗੋਂਡ

ਜਾਣਿ

ਸਾਲ

ਅੰਗਿ

ਤਜੈ

ਮੋਰੇ

ਬਨਾਏ

ਵਡਹੰਸੁ

ਦਿਗ਼ਰ

ਸਿੰਧ

ਸੋਂ

ਅੰਧੇ

ਹਨ︀ਯੋ

ਸੁਨਾਏ

ਬੀਚਾਰੀ

ਹੁਕਮੀ

ਕੀਜਿਯੈ

ਬਹੁਰ

ਨਾਥੁ

ਕਾਹੂੰ

ਜਗਜੀਵਨੁ

ਚਲਾ

ਖਾ

ਘੇਰਿ

ਜਪਿਆ

ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ

ਵਿਕਾਰ

ਰਸਾਵਲ

ਰਾਜੰ

ਦਿਖਾਯੋ

ਮਲਿ

ਪਸਾਰਾ

ਬੁਲਾਏ

ਪੀਆ

ਤਜ

ਖੜਗੇਸ

ਤਿਥੈ

ਵਛਲੁ

ਸੰਤਸੰਗਿ

ਨਰਕਿ

ਧੂਪ

ਤਿਹਾਰੋ

ਬੈਠਾ

ਇਕਤੁ

ਭਉਜਲੁ

ਨੇੜਿ

ਬਾਸੁ

ਮਹੀਅਲਿ

ਫਾਸ

ਸਾਧੁ

ਦੁਰਗਾ

ਠਵਰ

ਯਹੈ

ਕਵਨੁ

ਚਮੂੰ

ਗਾਜੇ

ਚੜਾਇ

ਨਿਦਾਨ

ਗੁਰਬਾਣੀ

ਨੀਸਾਣੁ

ਬਰਖਾ

ਕਿਤੈ

ਰਾਹੁ

ਕਢਿ

ਉਰਧ

ਖੁਆਰੁ

ਇਛ

ਤਾਜੀ

ਕੇਰੀ

ਪੈਰ

ਰਾਸ

ਸਮੁੰਦ੍ਰ

ਛੂਟੇ

ਬਿਅੰਤ

ਮਿਤ੍ਰਾ

ਸਾਧਸੰਗੁ

ਗਸ਼ਤ

ਮੋਨ

ਭੇਵ

ਜਟਾ

ਵੀਚਾਰੇ

ਕੋਟਨਿ

ਹਹਿ

ਕਵਿ

ਆਦੇਸੁ

ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ

ਸਾਜੇ

ਤ੍ਰਿਯਹਿ